ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ-ΕΝΑ ΔΩΡΑΚΙ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΥΣ
Ο ΔΡΥΙΔΗΣ ΠΟΥ ΕΨΑΧΝΕ ΓΙΑ ΓΚΙ...
ΕΝΑ ΟΜΟΡΦΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ -ΔΙΗΓΗΜΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΝΤΟΡΕΤΑ ΠΕΠΠΑ-
Ένα δώρο για τα παιδιά, αυτές τις γιορτινές μέρες!
«Ξημέρωσε!» είπε ο Δρυΐδης με τα χιονόλευκα μαλλιά και τη μακριά γενειάδα. Τεντώθηκε και χασμουρήθηκε. Ήταν νυσταγμένος ακόμα. Το πρώτο φως της αυγής έλουζε το μικρό δωμάτιο, περνώντας μέσα από το τζάμι του παραθύρου.
Ο δρυΐδης σηκώθηκε, πλύθηκε, χτένισε τα μακριά λευκά μαλλιά του με προσοχή, έστρωσε με τη βούρτσα τη γενειάδα του, πήρε το σακούλι του και έριξε στους ώμους τη μακριά λευκή μάλλινη μπέρτα του. Ήταν έτοιμος να βγει έξω.
Ήταν πια μέσα του Δεκέμβρη, που είναι «ο πιο ιερός και χαρούμενος μήνας του χρόνου», όπως έλεγε συχνά γελώντας ο δρυΐδης, και το κρύο ήταν κιόλας τσουχτερό, αλλά δεν υπήρχε κανένα περιθώριο για καθυστέρηση. Έπρεπε να μαζέψει όσο περισσότερο γκι μπορούσε, ν’ ανέβει πάνω στις αιωνόβιες βελανιδιές, στις καστανιές και στα έλατα, εκεί όπου φύτρωνε το πολύτιμο φυτό, και να το κόψει με το χρυσό του δρεπάνι. Σαν θα ερχόταν το χειμερινό ηλιοστάσιο, η μέρα δηλαδή που έχουμε την πιο μεγάλη νύχτα του χρόνου, θα γέμιζε το καλυβάκι του με το πολύτιμο φυτό, θα το κρεμούσε πάνω από πόρτες και
ΕΙΝΑΙ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΚΑΙ ΚΡΑΤΑΕΙ ΤΗ ΔΑΔΑ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΣΤΟΝ ΚΑΝΑΔΑ!
Η ΕΛΛΗΝΟΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΜΟΝΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΑ ΤΟΥ ΑΙΤΩΛΟΥ ΣΤΟΝ ΚΑΝΑΔΑ…
Για πολλά χρόνια, ο ορθόδοξος πιστός στο Οντάριο ήθελε να έχει ένα μοναστήρι κοντά. Το 1993, με τις ευλογίες του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Σωτήριο του Καναδά και πνευματικό μας πατέρα ο Γέροντας Εφραίμ, Ηγουμένη Αλεξία και μια αδελφή μετανάστευσαν από την Ελλάδα για να κάνει το όνειρο πραγματικότητα.
Μαζί ίδρυσαν του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού Ελληνική Ορθόδοξη Μονή, μια θρησκευτική οργάνωση εντός των ελληνικών Ορθόδοξη Μητρόπολη του Τορόντο, στον Καναδά. Ιερά Μονή Αγίου Κοσμά ακολουθεί το κοινοβιακό τρόπο της μοναστικής ζωής («κοινοβιακή» προέρχεται από την ελληνική λέξη "Keenovio" που σημαίνει "κοινός τρόπος ζωής») αποτελείται από τη κοινή εργασία, κοινά γεύματα, καθώς και κοινές περιόδους ανάπαυσης. Η παρουσία ενός Ορθόδοξου Μοναστηριού είναι ένα πολύτιμο περιουσιακό στοιχείο σε οποιαδήποτε περιοχή, διότι δεν παρέχει μόνο ένα υποδειγματικό τρόπο ζωής των χριστιανικών αρετών, αλλά λειτουργεί και ως ένα παράθυρο από το παρελθόν για όλους εκείνους που επιθυμούν να βλέπουν τον Χριστιανισμό, όπως γινόταν κατά το ημέρες των Αποστόλων.Δυστυχώς δεν έχουμε άλλες πληροφορίες... Πάντως έχουμε αμέσως πιο κάτω μια συμβολική εξωτερική μορφή του Μοναστηριου:
Για πολλά χρόνια, ο ορθόδοξος πιστός στο Οντάριο ήθελε να έχει ένα μοναστήρι κοντά. Το 1993, με τις ευλογίες του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Σωτήριο του Καναδά και πνευματικό μας πατέρα ο Γέροντας Εφραίμ, Ηγουμένη Αλεξία και μια αδελφή μετανάστευσαν από την Ελλάδα για να κάνει το όνειρο πραγματικότητα.
Μαζί ίδρυσαν του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού Ελληνική Ορθόδοξη Μονή, μια θρησκευτική οργάνωση εντός των ελληνικών Ορθόδοξη Μητρόπολη του Τορόντο, στον Καναδά. Ιερά Μονή Αγίου Κοσμά ακολουθεί το κοινοβιακό τρόπο της μοναστικής ζωής («κοινοβιακή» προέρχεται από την ελληνική λέξη "Keenovio" που σημαίνει "κοινός τρόπος ζωής») αποτελείται από τη κοινή εργασία, κοινά γεύματα, καθώς και κοινές περιόδους ανάπαυσης. Η παρουσία ενός Ορθόδοξου Μοναστηριού είναι ένα πολύτιμο περιουσιακό στοιχείο σε οποιαδήποτε περιοχή, διότι δεν παρέχει μόνο ένα υποδειγματικό τρόπο ζωής των χριστιανικών αρετών, αλλά λειτουργεί και ως ένα παράθυρο από το παρελθόν για όλους εκείνους που επιθυμούν να βλέπουν τον Χριστιανισμό, όπως γινόταν κατά το ημέρες των Αποστόλων.Δυστυχώς δεν έχουμε άλλες πληροφορίες... Πάντως έχουμε αμέσως πιο κάτω μια συμβολική εξωτερική μορφή του Μοναστηριου:
ΑΠΕΒΙΩΣΕ ΣΕ ΒΑΘΥ ΓΗΡΑΣ ΚΑΙ Ο ΑΔΕΛΦΟΣ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ ΠΑΪΣΙΟΥ!
Στην κονιτσιώτικη γη αναπαύεται απο σήμερα ο αδερφός του γέροντα Παΐσιου (μοναχός που έζησε κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα και έγινε ευρέως γνωστός για τον βίο και το έργο του), Ραφαήλ Εζνεπίδης.
Στα 97 του χρόνια άφησε εχθές την τελευταία του πνοή στο σπίτι του στην Κόνιτσα όπου διέμενε με τη σύζυγό του και ένα απο τα παιδιά του, το γιο του, Χρήστο.
Ο Ραφαήλ Εζνεπίδης, με την μικρασιατική καταστροφή έφυγε με την οικογένειά του απο τη γενέτειρά του τα Φάρασα της Καππαδοκίας και εγκαταστάθηκε το 1925 στην Κόνιτσα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου